It's April Fools Day, Look! Who has tried to fool you?

Yes, this National Geographic’s map has tried to fool you! And an expat Greek liked this article so much that he translated it into Greek and forwarded to me to post. So, the NG (No Good) Magazine made a fool of itself.

Στο θέμα της Ταϊβάν το National Geographic είναι “NG” – No Good!

Μωρό μου, δεν είναι καλό.

Το τεύχος Μαΐου 2008 του National Geographic (NG) προκάλεσε αρκετή συζήτηση όταν ήρθε στην κυκλοφορία τον Απρίλιο του 2008. Το τεύχος του περιοδικού ήταν ολόκληρο αφιερωμένο στην Κίνα και οι χάρτες του εμφάνιζαν την Ταϊβάν από την οπτική γωνία της Κίνας, η οποία φαντασιώνεται πως η Ταϊβάν ήταν πάντοτε και είναι ακόμα εδαφικά μέρος της απολυταρχικής ηγεμονίας της, αντί της πραγματικότητας όπου η Ταϊβάν είναι ανεξάρτητο (αν και μη αναγνωρισμένο) έθνος.

Το τεύχος Μαΐου 2008 του National Geographic
με έναν από τους διάσημους pull-out χάρτες

(Κάντε κλικ για να βλέπετε)

Είναι ενδιαφέρον ότι πριν από ένα χρόνο, ο συγγραφέας Νταν Μπλούμ (Dan Bloom) παραπονέθηκε στο National Geographic για τους χάρτες που παρουσίαζαν την Ταϊβάν να ανήκει εδαφικά στην Κίνα. Εισέπραξε μια μη ικανοποιητική απάντηση από τον προϊστάμενο σύνταξης και Category manager Ντέιβιντ Μπ. Μίλλερ (David B. Miller). Μόλις αυτή την εβδομάδα, κάποιος μου έστειλε την απάντηση του Μίλλερ σε μια παρόμοια διαμαρτυρία. Η απάντηση ήταν πανομοιότυπη, λέξη-προς-λέξη, με αυτή που ο Μίλλερ έστειλε στον Μπλούμ.

Σχεδόν ένα χρόνο μετά, το γράμμα του Μίλλερ παραμένει παραπλανητικό και ήρθε η ώρα να απαντήσουμε στους λανθασμένους ισχυρισμούς του.

Ο κόσμος όπως είναι;

Εδώ ακολουθεί ολόκληρο το γράμμα του Μίλλερ (με κόκκινο είναι το γράμμα) και τα σχόλιά μου να ακολουθούν με μαύρο. Με πράσινο είναι πρόσθετο υλικό χρήσιμο στην επιχείρηση ανατροπής των επιχειρημάτων του Μίλλερ.

Αγαπητέ [όνομα],

Σε ευχαριστώ για το γράμμα σου: το έλαβα επειδή ήμουν συντάκτης γεωγραφικών χαρτών στο ένθετο για την Κίνα. Η πολιτική μας για την Ταϊβάν έχει ληφθεί μετά από πολύωρες συζητήσεις λαμβάνοντας υπόψη δηλώσεις από την Δημοκρατία της Κίνας (Ταϊβάν) και την Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας. Ακολουθεί μια περίληψη της πολιτικής μας.

Το National Geographic από καιρό διατηρεί μια ντεφάκτο (ουσιαστική) πολιτική στο θέμα γεωγραφικών χαρτών: αυτή είναι να απεικoνίζει, στην καλύτερη κρίση μας, τον κόσμο όπως είναι και όχι όπως ο καθένας ή ο οποιοσδήποτε οργανισμός ισχυρίζεται ότι είναι. Το National Geographic προσπαθεί να είναι πολιτικά ουδέτερο, να συμβουλεύεται πολλές αυθεντικές πηγές και να φτάνει σε ανεξάρτητες αποφάσεις βασιζόμενο σε εκτεταμένη έρευνα.

Πρώτα απ’όλα η πολιτική για την Ταϊβάν δεν πρέπει να στηρίζεται σε ισχυρισμούς της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας. Πρέπει να στηρίζεται σε γεγονότα, όπως η ντεφάκτο ανεξαρτησία της Ταϊβάν για παράδειγμα.

Και πώς κάποιος μπορεί να είναι πολιτικά ουδέτερος όταν συντάσσει γεωγραφικούς χάρτες; Πώς χαράσσονται τα διεθνή σύνορα αν όχι με κριτήρια πολιτικά;

Η λέξη «ΤΑΪΒΑΝ» έπρεπε να είχε γραφεί
με έντονα κεφαλαία και όχι πλάγια γράμματα
(Λεπτομέρεια από τον χάρτη στις σελίδες 44-45
του τεύχους Μαΐου 2008 του National Geographic.
Σχόλια από τον Tim Maddog -

Κάντε κλικ για να βλέπετε)

Εάν το τεύχος αφορούσε την «Ανατολική Ασία»
δεν θα υπήρχε πρόβλημα. Αφορά όμως την «ΚΙΝΑ» !
(Λεπτομέρεια από τον χάρτη
στο τεύχος Μαΐου 2008 του National Geographic.
Κάντε κλικ για να βλέπετε)

Προσέξτε επίσης ότι ο Μίλλερ δεν κατονομάζει καμία από τις “έγκυρες” πηγές του (τι σκοπό έχει η εκτεταμένη έρευνα;) Έχω τις δικές μου έγκυρες πηγές και θα τις αναφέρω παρακάτω.

Καταρχάς, μια κοινή μέθοδος για τον καθορισμό κρατικής υπόστασης, είναι η σύμβαση του Μοντεβιδέο για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των κρατών (the Montevideo Convention on the Rights and Duties of States). Το άρθρο 1, σημειώνει:

Το κράτος σαν πρόσωπο διεθνούς δικαίου, πρέπει να πληροί τις παρακάτω προϋποθέσεις: (α) μόνιμο πληθυσμό, (β) επακριβώς ορισμένο έδαφος, (γ) κυβέρνηση, (δ) δικαίωμα να έρχεται σε σχέση με άλλα κράτη.

Η Ταϊβάν πληροί όλες τις παραπάνω προϋποθέσεις και με το παραπάνω.

H ΤΑΪΒΑΝ δεν ανήκει στον χάρτη της Κίνας.
Δεν είναι 23^η επαρχία της!
(Κάντε κλικ για να βλέπετε)

Επιστρέφοντας στον Μίλλερ, ο τελευταίος απλώς έκανε αντιγραφή (copy-and-paste) την πολιτική του περιοδικού “να απεικονίζει, στην καλύτερη κρίση μας, τον κόσμο όπως είναι και όχι όπως ο καθένας ή ο οποιοσδήποτε οργανισμός ισχυρίζεται ότι είναι”. Παρόλα αυτά, η δική του εξήγηση αντιφάσκει.

Ένας χάρτης της Κίνας του ABC,
στο οποίο η TAΪΒΑΝ σωστά δεν περιλαμβάνεται
στην περιμετρική γραμμή των συνόρων της Κίνας
(Κάντε κλικ για να βλέπετε)

Συνεχίζοντας την αντιγραφή,

Το άρθρο για την εθνική κυριαρχία της Ταϊβάν, (Δημοκρατία της Κίνας) σαν ξέχωρη από την ηπειρωτική χώρα της Κίνας (Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας) είναι πολύπλοκη. Η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας επικαλείται κυριαρχικά δικαιώματα επί της Ταϊβάν την οποία θεωρεί σαν επαρχία της Κίνας. Τα Ηνωμένα Έθνη και οι περισσότερες χώρες, συμπεριλαμβανομένων και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, αναγνωρίζουν ότι η Ταϊβάν αποτελεί μέρος της Κίνας και αναγνωρίζουν την Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας σαν τη μοναδική νόμιμη κυβέρνηση της Κίνας.

Αυτό που οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής “αναγνωρίζουν”, είναι ότι το Κομουνιστικό κόμμα της Κίνας και το κόμμα Κουομιντάν (Εθνικιστικό κόμμα της Κίνας - ΚΜΤ) το καθένα έχει τη δική του αντικρουόμενη άποψη για την πολιτική της μίας Κίνας η οποία λέει ότι η Ταϊβάν αποτελεί μέρος της Κίνας, αλλά οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής δεν το αναγνωρίζουν σαν τετελεσμένο γεγονός. Στην πραγματικότητα, οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής αναφέρουν πως το καθεστώς της Ταϊβάν δεν έχει ακόμα επισήμως αποφασιστεί (βλέπε περίληψη και σελίδες 7,8 και 29 στο "China/Taiwan: Evolution of the 'One China' Policy" [417 KB PDF file]).

Επίσης η Κίνα είναι μόνιμο μέλλος του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και έχει δικαίωμα βέτο. Δεν αποτελεί λοιπόν έκπληξη που το σώμα αυτό μεταχειρίζεται έτσι την Ταϊβάν.

Όμως τα όσα ισχυρίστηκε ο Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών Μπαν Κι-Μουν απορρίπτοντας το 2007 την αίτηση της Ταϊβάν να αποτελέσει μέλος των Ηνωμένων Εθνών με το όνομα Ταϊβάν επικαλούμενος το ψήφισμα 2758 των Ηνωμένων Εθνών, είναι λανθασμένα. Ο κος Μπαν είπε ότι το ψήφισμα 2758 αναγνωρίζει ότι η “Ταϊβάν αποτελεί μέρος της Κίνας”, όμως στην πραγματικότητα το ψήφισμα 2758 δεν αναφέρει σε κανένα σημείο την Ταϊβάν[1].

Επομένως οι λόγοι που κάνουν το θέμα – όπως το θέτει ο Μίλλερ - τόσο “πολύπλοκο”, είναι η μη εκτεταμένη έρευνα και οι ανακριβείς πληροφορίες όπως αυτές που βρίσκονται στο γράμμα του National Geographic.

Επανερχόμαστε στο γράμμα του Μίλλερ:

Η πολιτική του συλλόγου του National Geographic στο θέμα γεωγραφικών χαρτών και αναγνώρισης ανεξαρτησίας κρατών βασίζεται σε τρία κριτήρια:

Το κράτος ισχυρίζεται πως είναι ανεξάρτητο,

Ελέγχει την εδαφική περιοχή που ισχυρίζεται πως είναι δική του,

‘Έχει διεθνή αναγνώριση.

Σε σχέση με τα παραπάνω κριτήρια, η Ταϊβάν, 1) δεν ισχυρίζεται πως είναι ανεξάρτητη, 2) δεν ελέγχει την εδαφική περιοχή που ισχυρίζεται πως είναι δική της, 3) πολύ λίγες χώρες έχουν συνάψει επίσημες διπλωματικές σχέσεις με την Ταϊβάν. Επί της ουσίας, η Ταϊβάν πληροί μόνο ένα από τα παραπάνω κριτήρια σε σχέση με άλλα ανεξάρτητα κράτη.

Καταρχάς, το National Geographic ξεκινά με το θέμα των κριτηρίων “μετακινώντας τα γκολ-πόστ” προς όφελος της Κίνας. Αλλά θα δείξω πως το επιχείρημα αυτό είναι ανεπαρκές.

Οι λόγοι που η Ταϊβάν δεν μπορεί να επικαλεσθεί και επισήμως ανεξαρτησία είναι οι πύραυλοι της Κίνας και η κοινοβουλευτική πλειοψηφία του Κουομιντάν. Αν αυτοί οι δύο λόγοι εξέλειπαν, ένα δημοψήφισμα για την ουσιαστική ανεξαρτησία της Ταϊβάν θα ελάμβανε την καθολική αποδοχή του πληθυσμού. Αλλά η ουσιαστική ανεξαρτησία της Ταϊβάν είναι το status quo.

Πάνω στο δεύτερο κριτήριο, μπορούμε να πούμε ότι ενώ το κόμμα Κουομιντάν ισχυρίζεται πως ελέγχει ότι σήμερα ονομάζουμε Κίνα (ακόμα και τη Μογγολία, βλέπε http://en.wikipedia.org/wiki/File:ROC_Administrative_and_Claims.png) δεν ασκούν κανένα εδαφικό έλεγχο σε καμιά από τις παραπάνω περιοχές. Είναι ενδιαφέρον πως το National Geographic φαίνεται να ισχυρίζεται πως το κόμμα Κουομιντάν διεκδικεί μόνο την Ταϊβάν.

Όμως όταν το τεύχος του περιοδικού δημοσιεύτηκε, ο Τσεν Σουί-Μπιέν (陳水扁) ήταν πρόεδρος της Ταϊβάν, και στα οκτώ προηγούμενα έτη ο Τσεν συνεχώς ανέφερε την Ταϊβάν σαν μια κυρίαρχη, ανεξάρτητη χώρα με πληθυσμό 23 εκατομμύρια και έκταση 36.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα[2].

Ένας λανθασμένος χάρτης στην σελίδα 111
στο τεύχος Μαΐου 2008 του National Geographic.
Η ΤΑΪΒΑΝ δεν θα έπρεπε να περιέχεται στο διάγραμμα
που αφορά στην παρουσίαση της Κίνας
Κάντε κλικ για να βλέπετε)

Όσον αφορά τη διεθνή αναγνώριση της χώρας, η πολιτική της μιας Κίνας του Κομουνιστικού κόμματος της Κίνας και του Κουομιντάν είναι οι κύριες αιτίες της σημερινής κατάστασης. Αν μια χώρα συνάψει σχέσεις με τη μία πλευρά, δεν επιτρέπεται (με βάση τις ηλίθιες αυτές πολιτικές) να συνάψει σχέσεις και με την άλλη. Οι περισσότερες χώρες επιλέγουν τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας για οικονομικά οφέλη. Αυτό το ονομάζω “οικονομική τρομοκρατία”.

Παρόλα ταύτα, η Ταϊβάν διατηρεί διπλωματικές σχέσεις με 23 χώρες καθώς και ανεπίσημες σχέσεις με πολλές άλλες συμπεριλαμβανομένου των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Προφανώς αυτό δεν εμπίπτει στα υποκειμενικά κριτήρια του National Geographic για το πόσες χώρες χρειάζονται για την αναγνώριση της ανεξαρτησίας της Ταϊβάν.

Ό συντάκτης της Taiwan Communiqué, Γκέριτ Βαν-ντερ Βέες (Gerrit van der Wees), γράφοντας το 2007, όταν η Ταϊβάν διατηρούσε διπλωματικές σχέσεις με 24 χώρες, ανέφερε την βασική ιστορία του θέματος, ρίχνοντας φως στο πώς να ερμηνεύσουμε τα παραπάνω κριτήρια:

Συνεχώς ακούμε την εσφαλμένη αντίληψη ότι η Ταϊβάν δεν είναι κράτος “επειδή δεν αναγνωρίζεται σαν τέτοιο από τη διεθνή κοινότητα”.

Αυτό είναι ανοησία. Από το 1949 έως το 1979, οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής δεν αναγνώριζαν τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας. Δεν ήταν η Κίνα εκείνη την περίοδο κράτος; Σήμερα οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής δεν αναγνωρίζουν την κυβέρνηση της Κούβας και επομένως η Κούβα δεν είναι έθνος-κράτος;

Η ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής μας διδάσκει πόσο θολό το θέμα μπορεί να είναι.

Ερωτηθέντες για το αν οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής είναι έθνος-κράτος, οι περισσότεροι θα απαντούσαν θετικά. Μολαταύτα, αν ρωτήσουμε πότε οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής έγιναν έθνος, οι περισσότεροι θα απαντήσουν το 1776 με τη διακήρυξη της ανεξαρτησίας από τους ιδρυτές πατέρες της χώρας.

Στη διάρκεια των δύο πρώτων ετών από τη διακήρυξη της ανεξαρτησίας, ούτε μία χώρα δεν αναγνώρισε την αναδυόμενη δημοκρατία. Η πρώτη χώρα που αναγνώρισε τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, η Γαλλία, δεν το έπραξε πριν το Σεπτέμβρη του 1778.

Η δεύτερη χώρα, η Ισπανία, το έκανε ένα χρόνο αργότερα, και στα πρώτα 42 χρόνια της ύπαρξής τους, οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής τύχαιναν αναγνώρισης από μόνο 7 χώρες.

Το 1820 ακολούθησε ένας αριθμός χωρών της Λατινικής Αμερικής και το 1830, Ευρωπαϊκές χώρες όπως το Βέλγιο, η Σαρδηνία και οι Δύο Σικελίες επίσης αναγνώρισαν τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Είναι ενδιαφέρον πως οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είχαν συνάψει διπλωματικές σχέσεις με 24 χώρες – ο αριθμός που αντιστοιχεί στην Ταϊβάν σήμερα (2007) - έως το 1848, 72 ολόκληρα χρόνια από τη διακήρυξη της ανεξαρτησίας τους.

Βλέπετε πόσο αστείο ακούγεται τώρα το επιχείρημα του Μίλλερ; Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο του Βαν-ντερ Βέες (van der Wees) αν έχετε χρόνο.

“Μετακινώντας τα γκολ-πόστ” εκεί που ανήκουν, θα επιχειρηματολογήσω πως η Ταϊβάν είναι μια ανεξάρτητη και κυρίαρχη χώρα-έθνος επειδή πληροί τα κριτήρια που έθεσε η σύμβαση του Μοντεβιδέο και με το παραπάνω. Η Ταϊβάν έχει τη δική της κυβέρνηση[3], σημαία[4], νόμισμα[5], νόμους[6], διαβατήρια[7], στρατό, διαδικτυακή κατάληξη (.tw)[8], και κωδικό διεθνών τηλεφωνικών κλήσεων (886)[9], όλα διαφορετικά από τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας και οποιαδήποτε άλλη χώρα.

AP, AFP, BBC, DPA, Reuter’s
και πολλά άλλα μέσα ενημέρωσης
αναφέρονται στην ιστορία της TAΪBAN
μέσα από την οπτική γωνία της Κίνας.
Πρέπει τώρα να προστεθεί και το National Geographic στην λίστα αυτή.
(Δημιουργία του Tim Maddog. Κάντε κλικ για να βλέπετε)

Ας συνεχίσουμε με το γράμμα του Μίλλερ:

Όπως φαίνεται από το όνομά της, η κυβέρνηση της Ταϊβάν (Δημοκρατία της Κίνας), θεωρεί πως ανήκει στην Κίνα. Το 1991 η Δημοκρατία της Κίνας αναγνώρισε σε συνταγματικό επίπεδο, “πως οι δύο πλευρές του Στενού της Ταϊβάν είναι κάτω από διαφορετική διοίκηση”. Αυτό σημαίνει πως η Ταϊβάν ανήκει στην παράδοση και ιστορία της Κίνας, αλλά όχι στην Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας. Υπάρχει μία Κίνα αλλά δύο ξεχωριστές οντότητες.

Θα ήταν ωραία αν το National Geographic τύπωνε τους χάρτες του με βάση το “πως οι δύο πλευρές του Στενού της Ταϊβάν είναι κάτω από διαφορετική διοίκηση” αντίς να αποφασίζει πώς ερμηνεύεται αυτή η πρόταση – και να ισχυρίζεται ανοησίες του τύπου “κάτω από διαφορετική διοίκηση” σημαίνει “πως η Ταϊβάν ανήκει στην παράδοση και ιστορία της Κίνας”, για να “διαφωτίσει” τους αναγνώστες.

Επιστρέφοντας στο γράμμα του Μίλλερ:

Εν συντομία, ενώ η Ταϊβάν διοικείται αυτόνομα, η κυβέρνησή της δεν έχει ποτέ θέσει επισήμως θέμα αυτονομίας και η Ταϊβάν δεν αναγνωρίζεται από τον ΟΗΕ και τις περισσότερες χώρες παγκοσμίως. Θα επισημάνω πως τα τελευταία εκλογικά αποτελέσματα δείχνουν πως η Δημοκρατία της Κίνας (Ταϊβάν) δείχνει λιγότερο διατεθειμένη να διεκδικήσει την ανεξαρτησία της στο άμεσο μέλλον.

Τι στο καλό έγινε αυτό που ο Μίλλερ έλεγε στην αρχή για την πολιτική του περιοδικού “να απεικoνίζει, στην καλύτερη κρίση μας, τον κόσμο όπως είναι και όχι όπως ο καθένας ή ο οποιοσδήποτε οργανισμός ισχυρίζεται ότι είναι”; Τι σημαίνουν οι λέξεις “η Ταϊβάν διοικείται αυτόνομα”;

Ακόμη και το συχνά αναξιόπιστο BBC
παρουσιάζει στο χάρτη την ΤΑΪΒΑΝ με διαφορετικό χρώμα

Κάντε κλικ για να βλέπετε)

Να επαναλάβω, ο Μίλλερ αγνοεί τους λόγους που “η κυβέρνησή της (Ταϊβάν) δεν έχει ποτέ θέσει επισήμως θέμα αυτονομίας” – οι πύραυλοι της Κίνας[10] στραμμένοι προς την Ταϊβάν και το κόμμα Κουομιντάν – καθώς αναφέρει στην ίδια παράγραφο το θέμα της ανεξαρτησίας της Ταϊβάν. Μπορεί κανείς να διακρίνει την ειρωνεία;

Ένα ζευγάρι παθιασμένων Ταϊβανών
περιγράφει τον κόσμο «όπως είναι σήμερα»

(Φώτο του Tim Maddog. Κάντε κλικ για να βλέπετε)

Να πώς τελειώνει το γράμμα του Μίλλερ:

Εύχομαι αυτό να βοηθήσει. Σας ευχαριστώ που επικοινωνήσατε με το National Geographic.

Οι τελευταίες δύο προτάσεις είναι κοινοτοπίες. Αυτό που ο Μίλλερ έκανε είναι να υποκρύψει και να συγχύσει περισσότερο. Αφού αυτός και το περιοδικό του δεν απεικονίζουν “τον κόσμο όπως είναι”, απορώ για ποίον λόγο;

«Η ΤΑΪΒΑΝ δεν είναι κομμάτι της Κίνας.»
Ένα πανό στην διαδήλωση της 30/8/08 στην Ταϊπέι

(Φώτο του Tim Maddog. Κάντε κλικ για να βλέπετε)

Μπορώ να έχω κι’ άλλο παρακαλώ;

Αν θα θέλατε και’σεις να λάβετε ένα τυπικό γράμμα από τον κύριο Ντέιβιντ Μ.Μίλλερ, γράψτε του στη διεύθυνση, dmiller@ngs.org, και κάντε του γνωστά τα γεγονότα και τις δικές του ασυνέπειες.

Δημοσιεύτηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2009, στο

http://taiwanmatters.blogspot.com/

από τον Tim Maddog

[1] Για περισσότερα διαβάστε, http://www.taiwandc.org/wsj-2007-02.htm και http://taiwanmatters.blogspot.com/2007/09/taiwan-isnt-chinas.html.

[2] http://www.google.com/search?q=%22Chen+Shui-bian%22+%22independent+country+%2223+million%22+%2236000+square+kilometers%22

[3] http://www.gio.gov.tw/

[4] http://images.google.com/images?q=Taiwan%20flag

[5] http://news.bbc.co.uk/2/hi/asia-pacific/817812.stm

[6] http://www.loc.gov/law/help/guide/nations/taiwan.php

[7] http://www.worldpress.org/Asia/1671.cfm

[8] http://en.wikipedia.org/wiki/Country_code_top-level_domain#T

[9] http://www.countrycallingcodes.com/

[10] http://taiwanmatters.blogspot.com/2009/01/in-china-down-is-up.html